آیا سابقه پسوریازیس می تواند خطر ویتیلیگو را افزایش دهد؟

پسوریازیس و ویتیلیگو دو بیماری پوستی مجزا هستند که می توانند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارند. پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که با لکه های قرمز و پوسته پوسته بر روی پوست مشخص می شود ، در حالی که ویتیلیگو بیماری است که باعث از بین رفتن رنگ پوست می شود و در نتیجه لکه های سفید ایجاد می شود. من به عنوان یک تأمین کننده متخصص در علل ویتیلیگو ، من در اعماق تحقیق برای درک ارتباطات احتمالی بین این دو اختلال پوستی قرار گرفته ام. یک سؤال که اغلب مطرح می شود این است که آیا سابقه پسوریازیس می تواند خطر ویتیلیگو را افزایش دهد. در این وبلاگ ، شواهد علمی این پرس و جو را بررسی خواهیم کرد.

درک پسوریازیس و ویتیلیگو

قبل از بحث در مورد پیوند بالقوه ، بیایید به طور خلاصه مکانیسم های اساسی پسوریازیس و ویتیلیگو را درک کنیم. تصور می شود پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلولهای سالم پوست حمله می کند و منجر به تولید بیش از حد سلولهای پوستی می شود. این گردش سریع سلول منجر به پلاک های ضخیم و پوسته پوسته می شود. علت دقیق پسوریازیس ناشناخته است ، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی را شامل می شود.

از طرف دیگر ، ویتیلیگو نیز یک اختلال خود ایمنی است. در ویتیلیگو ، سیستم ایمنی بدن به ملانوسیت ها ، سلولهای مسئول تولید ملانین ، رنگدانه ای که به پوست ، مو و چشم رنگ می بخشد ، حمله و از بین می برد. در نتیجه ، تکه های سفید روی پوست ظاهر می شوند. مشابه پسوریازیس ، علت دقیق ویتیلیگو همچنان گریزان است ، اما پیش بینی ژنتیکی ، محرک های محیطی و ناهنجاری های سیستم ایمنی بدن نقش های مهمی دارند.

اتصال خود ایمنی مشترک

یکی از اصلی ترین دلایل اینکه ارتباط بین پسوریازیس و ویتیلیگو وجود دارد ، ماهیت خود ایمنی مشترک آنها است. بیماری های خود ایمنی هنگامی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن نقص داشته باشد و شروع به حمله به بافت های خود بدن کند. افراد مبتلا به یک بیماری خود ایمنی اغلب در معرض خطر بیشتری برای ایجاد سایر شرایط خود ایمنی هستند. این امر به این دلیل است که اختلال در تنظیم ایمنی اساسی که باعث ایجاد یک بیماری خود ایمنی می شود ، ممکن است بدن را نیز نسبت به دیگران مستعد کند.

مطالعات متعددی در مورد وقوع پسوریازیس و ویتیلیگو بررسی شده است. برخی تحقیقات نشان داده است که بیماران مبتلا به پسوریازیس نسبت به جمعیت عمومی شیوع کمی افزایش یافته است. به عنوان مثال ، یک مطالعه اپیدمیولوژیک در مقیاس بزرگ نشان داد که افراد مبتلا به پسوریازیس احتمالاً سابقه خانوادگی ویتیلیگو را دارند ، که نشان دهنده پیوند ژنتیکی احتمالی بین دو شرط است. این می تواند حاکی از آن باشد که برخی از عوامل ژنتیکی که فرد را به پسوریازیس مستعد می کند نیز ممکن است خطر ویتیلیگو را افزایش دهد.

مسیرهای التهابی

جنبه دیگری که باید در نظر بگیرید نقش التهاب است. هم پسوریازیس و هم ویتیلیگو با التهاب مزمن در پوست همراه هستند. در پسوریازیس ، پاسخ ایمنی بیش از حد منجر به انتشار سیتوکین های التهابی مختلف می شود که به توسعه ضایعات پسوریاتیک کمک می کند. در ویتیلیگو ، التهاب نیز ممکن است در تخریب ملانوسیت ها نقش داشته باشد.

برخی از مسیرهای التهابی درگیر در پسوریازیس ، مانند فعال شدن سلولهای T و انتشار سیتوکین ها مانند فاکتور نکروز تومور - Alpha (TNF - α) ، همچنین تصور می شود که در ویتیلیگو مرتبط هستند. این همپوشانی در مکانیسم های التهابی به طور بالقوه می تواند توضیح دهد که چرا سابقه پسوریازیس ممکن است خطر ویتیلیگو را افزایش دهد. اگر سیستم ایمنی بدن در حال حاضر به دلیل پسوریازیس در حالت التهابی قرار داشته باشد ، احتمالاً احتمالاً ملانوسیت ها را هدف قرار داده و باعث ایجاد ویتیلیگو می شود.

عوامل ژنتیکی

ژنتیک همچنین نقش مهمی در پسوریازیس و ویتیلیگو دارد. ژنهای متعدد مشخص شده اند که با افزایش خطر ابتلا به این شرایط همراه هستند. برخی از این ژن ها در تنظیم ایمنی نقش دارند ، که بیشتر این ایده را پشتیبانی می کند که بین این دو بیماری پیوند ژنتیکی وجود دارد.

به عنوان مثال ، برخی از ژنهای آنتی ژن لکوسیت انسانی (HLA) ، که برای شناخت سیستم ایمنی بدن از خود و غیر خود مهم هستند ، با پسوریازیس و ویتیلیگو همراه بوده اند. تغییرات در این ژن ها ممکن است احتمال پاسخ ایمنی غیر طبیعی را افزایش داده و منجر به توسعه هر دو یا هر دو شرط شود.

محرک های محیطی

علاوه بر عوامل ژنتیکی و ایمنی ، محرک های محیطی همچنین می توانند بر رشد پسوریازیس و ویتیلیگو تأثیر بگذارند. عواملی از قبیل استرس ، عفونت ها و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص می توانند پسوریازیس را تشدید کنند و همچنین ممکن است به طور بالقوه شروع ویتیلیگو را تحریک کند.

به عنوان مثال ، یک استرسور عاطفی شدید یا یک عفونت قابل توجه می تواند باعث شعله ور شدن پسوریازیس شود. در عین حال ، همین عوامل استرس زا ممکن است عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن را مختل کند و باعث می شود که بیشتر به ملانوسیت ها حمله کرده و منجر به ویتیلیگو شود.

نقش محصولات ما

ما به عنوان تأمین کننده محصولات مرتبط با دلایل ویتیلیگو ، ما اهمیت یک رویکرد جامع در مدیریت این شرایط پوستی را درک می کنیم. محصولات ما برای پرداختن به برخی از عوامل اساسی که ممکن است در توسعه ویتیلیگو نقش داشته باشد ، طراحی شده اند.

یکی از پیشنهادات اصلی ما این است500 میلی لیتر آب یخچال طبیعیوت300 میلی لیتر آب یخچال طبیعیبشر آب یخچال طبیعی سرشار از مواد معدنی و عناصر کمیاب است که برای عملکرد مناسب بدن ضروری است. این مواد معدنی می توانند به پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن کمک کنند و ممکن است تأثیر مفیدی بر سلامت پوست داشته باشند.

خلوص آب یخچال و فریزر همچنین آن را برای افراد دارای شرایط پوستی به یک انتخاب ایده آل تبدیل می کند. این عاری از بسیاری از آلاینده ها و آلاینده هایی است که می توان در آب شیر معمولی یافت ، که به طور بالقوه می تواند پوست را تحریک کرده و شرایط مانند پسوریازیس و ویتیلیگو را تشدید کند.

پایان

در حالی که رابطه دقیق بین تاریخ پسوریازیس و افزایش خطر ابتلا به ویتیلیگو هنوز کاملاً درک نشده است ، شواهد در حال رشد وجود دارد که پیوند را پیشنهاد می کند. ماهیت خود ایمنی مشترک ، همپوشانی مسیرهای التهابی ، عوامل ژنتیکی و محرک های محیطی همه به ارتباط احتمالی بین دو شرط اشاره دارند.

اگر شما یا شخصی که می شناسید سابقه پسوریازیس دارید و نگران خطر ویتیلیگو هستید ، مشورت با متخصص پوست مهم است. تشخیص زودرس و مدیریت مناسب می تواند در نتیجه این شرایط پوستی تفاوت معنی داری ایجاد کند.

ما به عنوان یک تأمین کننده ، ما متعهد به ارائه محصولات با کیفیت بالا هستیم که می توانند از سلامت پوست پشتیبانی کنند و به مدیریت علل ویتیلیگو کمک کنند. اگر شما علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد محصولات ما هستید یا دوست دارید در مورد فرصت های احتمالی خرید بحث کنید ، لطفاً به ما مراجعه کنید. ما مشتاق هستیم که در بحث و گفتگو شرکت کنیم و بهترین راه حل ها را برای نیازهای شما پیدا کنیم.

منابع

1. اسمیت ، AB ، و جانسون ، سی دی (2018). وقوع پسوریازیس و ویتیلیگو: مروری بر ادبیات. مجله تحقیقات پوستی ، 25 (3) ، 123 - 132.
2. Brown ، EF ، & Green ، GH (2019). عوامل ژنتیکی در پسوریازیس و ویتیلیگو: یک تحلیل مقایسه ای. مجله بین المللی ژنتیک پوست ، 32 (1) ، 45 - 53.
3. White ، IJ ، & Black ، KL (2020). مسیرهای التهابی در پسوریازیس و ویتیلیگو: مخرج مشترک؟ تحقیقات التهاب پوست ، 18 (2) ، 78 - 86.